การระบาดใหญ่ของ COVID-19 ยังคงเป็นความท้าทายระดับโลกสำหรับสถาบันการศึกษา ในฐานะส่วนหนึ่งของกลไกการเผชิญปัญหา สถาบันอุดมศึกษากำลังทำงานอย่างไม่ลดละเพื่อกำหนดตัวเองใหม่และปรับนโยบายและแนวปฏิบัติใหม่หลายคนหันไปใช้วิธีการ อุปกรณ์ และประเภททางเทคโนโลยีที่หลากหลายเพื่อเป็นสื่อกลางในการสอนและการเรียนรู้ ท่ามกลางการต่อสู้ดิ้นรนและความไม่ลงรอยกันเหล่านี้เป็นปัจจัยและข้อแลกเปลี่ยนที่อืดอาด
การแลกเปลี่ยนระหว่างการตัดสินใจที่ดีและประสิทธิภาพที่ต้องการ
ทำในสิ่งที่ถูกต้องและทำในสิ่งที่ถูกต้อง
เทคโนโลยีที่นำมาใช้และแนวทางปฏิบัติในปัจจุบัน
ที่โดดเด่นท่ามกลางการนำเสนอที่หลากหลายของการสอนโดยใช้เทคโนโลยีเป็นสื่อกลางและการเรียนรู้ที่ใช้ในปัจจุบันในประเทศกานาคือเครือข่ายสังคมออนไลน์ เช่น Facebook, WhatsApp และ Zoom โดยที่ทั้งทราบหรือไม่รู้ และด้วยเหตุผลหลายประการ สถาบันบางแห่งไม่คำนึงถึงหลักสูตรและระบบการจัดการการเรียนรู้แบบดั้งเดิมที่ออกแบบมาอย่างมีจุดมุ่งหมาย (CMS/LMS) ซึ่งได้แก่ Blackboard, Moodle และ Canvas
ระหว่างเครือข่ายโซเชียลและ LMS เป็นระบบเสมือน – ไม่ใช่โมเดลที่สมบูรณ์ – และแพลตฟอร์มการทำงานร่วมกัน เช่น Google Classroom, Adobe Connect และ ConexED ซึ่งออกแบบมาสำหรับการเรียนรู้ทางสังคมและเนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้น ตัวอย่าง เช่น อุตสาหกรรมอีเลิร์ นนิง เสนอการวิเคราะห์เปรียบเทียบของ LMS ที่สำคัญที่สุดทุกปี
แนวทางปฏิบัติด้านการศึกษาที่นำมาใช้ในประเทศกานาที่ส่งผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์นั้นอยู่ภายใต้เงื่อนไขตายตัวเนื่องจากถูกสร้างขึ้นภายในขอบเขตที่กำหนดไว้ของชั่วโมงเครดิตที่เข้มงวด ภาคการศึกษา และตารางการสอบ การบูรณาการโซเชียลมีเดียสำหรับการสอนและการเรียนรู้นั้นริเริ่มโดยสถาบันต่างๆ เพื่อปฏิบัติตามกระบวนการที่จัดระเบียบอย่างเข้มงวดโดยมีความยืดหยุ่นน้อยที่สุด
ดังนั้นจึงจัดประเภทเป็นวิทยาเขตหรือตามสถานที่ได้
เกรดคำนวณจากการประเมินและการสอบที่มีการควบคุมอย่างเข้มงวดเพื่อเป็นตัวอย่างการเรียนรู้ที่รับรู้และประสิทธิภาพ
การฝึกปฏิบัติของการประเมินแบบจำลองตามประสิทธิภาพแสดงให้เห็นถึงกระบวนการที่ผูกพันตามบทบาทซึ่งสะท้อนการมีส่วนร่วมในการเตรียมการซ้ำๆ โดยนักวิชาการโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปลี่ยนนักเรียนให้กลายเป็นผู้เรียนที่มีประสิทธิผล อันที่จริง Terry O’Banionกล่าวถึงข้อจำกัดเชิงโครงสร้างและเชิงองค์กรของเวลา สถานที่ ประสิทธิภาพ และบทบาทหน้าที่ในโรงเรียนและสามารถอนุมานได้จากแนวทางปฏิบัติในปัจจุบันในสถาบันอุดมศึกษาหลายแห่งในกานา .
ด้วยวัตถุประสงค์หลักของการเรียนรู้ที่ประกอบด้วยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เช่น การสร้างและการพัฒนาความรู้ และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม เราสามารถสรุปได้ว่าสถาบันของเราทำในสิ่งที่ถูกต้องหรือทำในสิ่งที่ถูกต้องโดยใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์แทนหลักสูตรหรือการจัดการเรียนรู้ ระบบ?
เราสามารถพูดได้อย่างมั่นใจได้หรือไม่ว่า ท่ามกลางสถานการณ์โควิด-19 การนำโซเชียลเน็ตเวิร์กมาใช้เป็นเครื่องมือในการจัดตำแหน่งการศึกษาระดับอุดมศึกษาด้วยโอกาสที่เลียนแบบไม่ได้ในการสอนและผลิตบัณฑิตที่มีความคิดเชิงวิพากษ์ การรับรู้ และความเป็นอิสระทางปัญญา? การปฏิบัติเป็นแบบชั่วคราวหรือถาวร?
เครือข่ายสังคมออนไลน์
การทำสิ่งที่ถูกต้องถือเป็นส่วนหนึ่งในการปรับโฉมการสอนที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในระดับอุดมศึกษาที่อาจเกิดขึ้น การนำโซเชียลเน็ตเวิร์กมาใช้นั้นตั้งอยู่บนแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ทางสังคม โดยมองว่าพวกเขาสามารถส่งเสริมการเรียนรู้ที่กระตือรือร้นและชี้นำตนเองได้ และนักเรียนสามารถสร้าง แบ่งปัน และเผยแพร่ความรู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
credit : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น| รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี
